Jednym ze sposobów jest skierowanie uwagi na oddech i podążanie za nim. Obserwacja oddechu, a następnie świadome wpływanie na jego rytm, stanowi początek drogi do samopoznania oraz wyjścia poza zawężony obraz siebie – osobowe "ja", a więc poza nawykowe myśli i emocje.
Świadomość oddechu, a następnie ciała i zachodzących w nim procesów, zwiększa naszą samoświadomość. Nasza uwaga staje się głębsza, a percepcja szersza. Zaczynamy dostrzegać coraz więcej procesów, które w nas zachodzą: doznań, reakcji oraz coraz subtelniejszych wrażeń, które nas wypełniają. W ten sposób uczymy się odczuwać więcej, głębiej i przestrzenniej, co pozwala nam lepiej odczuć i zrozumieć naszą przestrzenność. Poszerzająca się świadomość umożliwia nam odczuć esencję naszego istnienia.
Jeśli będziesz regularnie powtarzać proste ćwiczenia obserwacji i odczuwania oddechu zauważysz, że nie tylko jesteś świadomy, tego co dzieje się w ciele, ale także tego, że świadomość istnieje. Nie jest ona czymś oddzielonym od ciebie - Ty nią jesteś.
To w Tobie zachodzi całe to doświadczenie i istnieje ono tylko dlatego, że jesteś go świadomy. Im dasz więcej uwagi samej świadomości, tym stanie się ona bardziej odczuwalna i namacalna. Im bardziej twoja uwaga przeniesie się z odbieranych bodźców na świadomość, tym bardziej osadzasz się w swojej pierwotnej naturze.
Ewa Biel
Comments